Ayrılık, acı, keder, kaygı, yalnızlık, utanç, korku, saygısızlık, yokluk, sevgisizlik, seviyesizlik, ayrımcılık, istismar, intihar, gericilik, tehdit, tecavüz…
Hepsi kendi içinde büyük acıları barındırsa da ne kadar sayarsak sayalım “Öldürüldü!” kelimesinden daha acı olamaz diye düşünüyorum…
Boşu boşuna birbirinden değerli canlarımızı almaya devam ediyorlar…
Emekçiyi öldürüyorlar, kadınlarımızı öldürüyorlar, gazetecileri öldürüyorlar, askerlerimizi öldürüyorlar, çocuklarımızı öldürüyorlar yetmiyor hepsini iyi edecek doktorlarımızı da öldürüyorlar!
Koca bir millet son yıllarda anlamsız bir psikoz içinde herkesin kendisine hizmetkar olduğu algısı ile yaşıyor ve yaşatılıyor!
İstediğini alamadığında ise öldürüyor…
Bazen silahla, çoğu zaman da susarak…
“Beni Türk doktorlarını emanet ediniz.” diyerek bizlere yol gösteren Atatürk’ten, bugün gelinen noktaya baktığımda tek gördüğüm lanet olası bir hiçlik…
Ölümleri, tecavüzleri, istismarları düşündükçe; her yerim acıyor, her yerim kanıyor…
Bir yandan da merak ediyorum; milletin bu olanlara vereceği bir tepki yok mu diye…
Ama bana dokunmayan yılan bin yaşasın dercesine susmaya devam ediyorlar!
Fakat bilmiyorlar!
O çok uzak görünen yılanlar günbegün büyümeye devam ediyor, sıra sana gelene kadar, sende onları büyütmeye…
